موارد مصرف، عوارض جانبی و تداخل داروییِ پنتوپرازول

پنتوپرازول یک مهارکننده پمپ پروتون است که میزان اسید تولید شده در معده را کاهش می دهد.

موارد مصرف، عوارض جانبی و تداخل داروییِ پنتوپرازول
پانتوپرازول یک مهارکننده پمپ پروتون است که میزان اسید تولید شده در معده را کاهش می دهد.

پنتوپرازول برای درمان ازوفاژیت فرسایشی (آسیب به مری ناشی از اسید معده ناشی از بیماری ریفلاکس معده به مری یا GERD ) در بزرگسالان و کودکان حداقل 5 سال استفاده می شود. پنتوپرازول معمولاً تا 8 هفته برای بهبودی شما تجویز می شود.

پنتوپرازول همچنین برای درمان سندرم زولینگر-الیسون و سایر بیماری‌های مرتبط با اسید معده بیش از حد استفاده می‌شود.

هشدارها
پنتوپرازول برای تسکین فوری علائم سوزش سر دل کاربردی ندارد.

سوزش سر دل اغلب با اولین علائم حمله قلبی اشتباه گرفته می شود. اگر درد قفسه سینه یا احساس سنگینی، درد گسترش یافته به بازو یا شانه، حالت تهوع، تعریق و احساس بیماری دارید، به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

درمان طولانی مدت با پانتوپرازول همچنین ممکن است جذب ویتامین B-12 را برای بدن شما دشوارتر کند و در نتیجه با کمبود این ویتامین روبرو شوید. اگر به درمان طولانی مدت پانتوپرازول نیاز دارید و نگرانی در مورد کمبود ویتامین B-12 دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

پنتوپرازول می تواند باعث مشکلات کلیوی شود. اگر کمتر از حد معمول ادرار می کنید یا اگر خون در ادرار مشاهده کردید، به پزشک خود اطلاع دهید.

اسهال ممکن است نشانه عفونت جدیدی باشد که در بدن گسترش پیدا کرده است. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید با پزشک خود تماس بگیرید.

پانتوپرازول ممکن است علائم لوپوس را تشدید کند. اگر درد مفاصل و بثورات پوستی روی گونه ها یا بازوهای خود دارید که در نور خورشید بدتر می شود، به پزشک خود اطلاع دهید.

در هنگام مصرف طولانی مدت یا بیش از یک بار در روز، ممکن است احتمال شکستگی استخوان در شما وجود داشته باشد.

بیشتر بدانید: چه مواردی باعث ریفلاکس در معده می‌شود ؟

قبل از مصرف این دارو چه نکاتی باید بدانیم؟
سوزش سر دل می تواند علائمی شبیه علائم اولیه حمله قلبی ایجاد کند. اگر درد قفسه سینه ای دارید که به فک یا شانه شما سرایت می کند و احساس اضطراب یا سبکی سر می کنید، فورا به دنبال دریافت کمک پزشکی باشید.

شما نباید از این دارو استفاده کنید اگر:

شما همچنین از داروهای حاوی ریلپیویرین استفاده می کنید ( نظیر ادورانت، کامپلرا، جولوکا، اودفسی )

اگر در گذشته پس از مصرف پنتوپرازول مشکلات تنفسی، مشکلات کلیوی یا واکنش آلرژیک شدید داشته اید.

به پانتوپرازول یا داروهای مشابه (لانسوپرازول ، امپرازول ، نکسیوم ، پریواسید ، پریلوسک و غیره) حساسیت دارید.

اگر تا به حال موارد زیر را داشته اید به پزشک خود اطلاع دهید:

سطوح پایین منیزیم در خون

لوپوس

پوکی استخوان یا تراکم استخوان پایین

هنگام استفاده طولانی مدت یا بیش از یک بار در روز پانتوپرازول ممکن است احتمال شکستگی استخوان شما افزایش یابد. با پزشک خود در مورد راه هایی برای حفظ سلامت استخوان های خود صحبت کنید، به خصوص اگر بالای 50 سال سن دارید.

مشخص نیست که آیا این دارو به نوزاد متولد نشده آسیب می رساند یا خیر. اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

در حین استفاده از این دارو نباید شیر دهید.

مصرف پنتوپرازول توسط افراد کمتر از 5 سال تایید نشده است.

چگونه باید از پنتوپرازول استفاده کنیم؟
پنتوپرازول را دقیقاً طبق دستور پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید و همه راهنماهای دارو یا برگه دستورالعمل را بخوانید. دارو را دقیقا طبق دستور پزشک مصرف کنید.

از کمترین دوز برای کوتاه ترین زمان مورد نیاز برای درمان بیماری خود استفاده کنید.

پنتوپرازول از راه خوراکی یا به صورت انفوزیون در ورید (تزریق) مصرف می شود.

قرص پانتوپرازول به صورت خوراکی، همراه یا بدون غذا مصرف می شود. گرانول های خوراکی باید 30 دقیقه قبل از غذا مصرف شوند.

قرص را له نکنید یا نجوید، آن را کامل قورت دهید.

دستورالعمل های مصرف ارائه شده همراه با دارو را بخوانید و به دقت دنبال کنید. اگر سوالی دارید از پزشک یا داروساز خود بپرسید.

از این دارو برای تمام مدت زمان تجویز شده استفاده کنید، حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یابد.

اگر علائم شما در حین استفاده از این دارو بهبود نیافت یا بدتر شد، با پزشک خود تماس بگیرید.

پنتوپرازول می تواند در آزمایش های پزشکی شما خطا ایجاد کند و نتایج نادرستی به شما بدهد. به پزشک یا کارکنان آزمایشگاه بگویید که از این دارو استفاده می کنید.

پنتوپرازول همچنین ممکن است آزمایش ادرار غربالگری دارویی را تحت تأثیر قرار دهد.

این دارو را در دمای اتاق به دور از رطوبت، گرما و نور نگهداری کنید.

اطلاعات دوز پنتوپرازول
دوز معمول بزرگسالان برای ازوفاژیت فرسایشی
درمان ازوفاژیت فرسایشی:

40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز تا 8 هفته. اما ممکن است 8 هفته دیگر برای بیمارانی که پس از درمان اولیه بهبود نیافته اند در نظر گرفته شود. ایمنی و اثربخشی بیش از 16 هفته درمان ثابت نشده است.

حفظ التیام ازوفاژیت فرسایشی:

40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز. مطالعات کنترل شده به 12 ماه درمان با پانتوپرازول محدود شده است.

دوز معمول بزرگسالان برای بیماری رفلاکس معده به مری
تزریقی: 40 میلی گرم یک بار در روز به مدت 7 تا 10 روز، از طریق انفوزیون داخل وریدی در مدت 15 دقیقه تجویز می شود. درمان داخل وریدی باید به محض اینکه بیمار بتواند درمان خوراکی را از سر بگیرد، قطع شود.

خوراکی: 40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز، برای تجویز کوتاه مدت (تا 8 هفته). اما ممکن است 8 هفته دیگر برای بیمارانی که پس از درمان اولیه بهبود نیافته اند در نظر گرفته شود. ایمنی و اثربخشی بیش از 16 هفته درمان ثابت نشده است.

دوز معمول بزرگسالان برای زخم اثنی عشر
40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز، دوز هر 12 هفته با میزان 40 میلی گرم تا حداکثر 120 میلی گرم در روز افزایش می یابد، به مدت 28 هفته ادامه پیدا می کند. داده ها نشان می دهد که تک درمانی با دوزهای روزانه 40 میلی گرم با بهبود کامل زخم اثنی عشر به ترتیب در 87% و 94% بیماران پس از 4 هفته و 8 هفته همراه بوده است.

دوز معمول بزرگسالان برای زخم معده
40 میلی گرم خوراکی یک بار در روز. داده ها نشان می دهد که تک درمانی با دوزهای روزانه 40 میلی گرم با بهبود کامل زخم معده به ترتیب در 87% و 97% بیماران پس از 4 هفته و 8 هفته همراه بوده است.

دوز معمول بزرگسالان برای عفونت هلیکوباکتر پیلوری
درمان سه گانه: 40 میلی گرم خوراکی دو بار در روز به مدت 7 روز، معمولاً همراه با کلاریترومایسین و آموکسی سیلین یا مترونیدازول برای از بین بردن هلیکوباکتر پیلوری، و سپس با 40 میلی گرم پانتوپرازول خوراکی یک بار در روز تا روز 28 ادامه می یابد.

درمان چهارگانه: 40 میلی گرم خوراکی دو بار در روز به مدت 7 روز، همزمان با بیسموت ساب سیترات و تتراسایکلین، هر دو چهار بار در روز، و مترونیدازول 200 میلی گرم سه بار در روز و 400 میلی گرم قبل از خواب. ریشه کنی هلیکوباکتر پیلوری در 82 درصد بیماران به دست آمده است.

بیشتر بدانید: اگر دچار رفلاکس معده هستید؛ این غذاها را بخورید

دوز معمول بزرگسالان برای سندرم زولینگر-الیسون
تزریقی: 80 میلی گرم هر 12 ساعت، با انفوزیون 15 دقیقه ای تجویز می شود.

خوراکی: 40 میلی گرم دو بار در روز تا حداکثر 240 میلی گرم در روز. برخی از بیماران بیش از 2 سال تحت درمان با پانتوپرازول قرار گرفته اند.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
در اسرع وقت از دارو استفاده کنید، اما اگر تقریباً زمان نوبت بعدی فرا رسیده است، از دوز فراموش شده صرفنظر کنید. دو دوز در یک زمان استفاده نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید.

هنگام استفاده از پنتوپرازول از چه چیزهایی باید اجتناب کنم؟
این دارو می تواند باعث اسهال شود که ممکن است نشانه عفونت جدید باشد. اگر اسهال آبکی یا خونی دارید، با پزشک خود تماس بگیرید.

از داروی ضد اسهال استفاده نکنید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

عوارض جانبی پنتوپرازول
در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک به پانتوپرازول، کمک فوری پزشکی دریافت کنید، نظیر:

کهیر
مشکل در تنفس
تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو
اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی

درد ناگهانی یا مشکل در حرکت باسن، مچ دست یا کمر

کبودی یا تورم در محل تزریق داخل وریدی پانتوپرازول

مشکلات کلیوی : تب، بثورات، حالت تهوع، از دست دادن اشتها، درد مفاصل، ادرار کمتر از حد معمول، وجود خون در ادرار، افزایش وزن.

منیزیم پایین: سرگیجه، ضربان قلب سریع یا نامنظم، لرزش یا تکان دادن حرکات عضلانی، احساس لرزش، گرفتگی عضلات، اسپاسم عضلانی در دست ها و پاها، سرفه یا احساس خفگی

علائم لوپوس: درد مفاصل و بثورات پوستی روی گونه ها یا بازوها که در نور خورشید بدتر می شود.

مصرف طولانی مدت پانتوپرازول ممکن است باعث رشد معده به نام پولیپ غده فوندیک شود. با پزشک خود در مورد این خطر صحبت کنید.

اگر بیش از 3 سال از پنتوپرازول استفاده کنید، ممکن است دچار کمبود ویتامین B-12 شوید. با پزشک خود در مورد نحوه مدیریت این بیماری در صورت بروز آن صحبت کنید.

عوارض جانبی رایج پانتوپرازول ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد

سرگیجه

درد معده، نفخ، تهوع، استفراغ، اسهال

درد مفاصل

تب ، بثورات پوستی یا علائم سرماخوردگی (شایع ترین علائم در کودکان)

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد.

تداخلات دارویی پانتوپرازول
در مورد سایر داروهای خود به پزشک خود بگویید. برخی ممکن است با پانتوپرازول تداخل داشته باشند، به ویژه:

دیگوکسین
متوترکسات
دیورتیک
آسپرین
بنادریل (دیفن هیدرامین)
CoQ10 (یوبیکینون)
کرستور (روزوواستاتین)
سیمبالتا (دولوکستین)
Eliquis (apixaban)
روغن ماهی (اسیدهای چرب غیراشباع امگا 3)
فلوناز (فلوتیکازون بینی)
لازیکس (فروزماید)
Lexapro (اسیتالوپرام)
لیپیتور (آتورواستاتین)
لیریکا (پره گابالین)
متوپرولول سوکسینات ER (متوپرولول)
متوپرولول تارتارات (متوپرولول)
MiraLAX (پلی اتیلن گلیکول 3350)
نورکو (استامینوفن / هیدروکودون)
پلاویکس (کلوپیدوگرل)
ProAir HFA (البوترول)
Singulair (مونتلوکاست)
سیمبیکورت (بودزونید/فورموترول)
سینتروید (لووتیروکسین)
تیلنول (استامینوفن)
ویتامین B12 (سیانوکوبالامین)
ویتامین C (اسید اسکوربیک)
ویتامین D2 (ارگوکلسیفرول)
ویتامین D3 (کوله کلسیفرول)
زاناکس (آلپرازولام)
Xarelto (rivaroxaban)
زیرتک (سیتریزین)
این لیست کامل نیست. سایر داروها ممکن است بر پانتوپرازول تأثیر بگذارند، از جمله داروهای تجویزی و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی. همه تداخلات دارویی ممکن در اینجا ذکر نشده است.